Μετεξεταστέοι

Μετεξεταστέοι

Η δικαίωση άργησε αλλά ήρθε. Η τακτική της περήφανης διαπραγμάτευσης Βαρουφάκη-Τσίπρα θα διδάσκεται διεθνώς. Μόνο που θα διδάσκεται ως μοντέλο προς αποφυγή. Φιγουράρει υπερηφάνως στην κορυφή της λίστας των πλέον αποτυχημένων διαπραγματεύσεων για το 2015. Στο περίφημο πρόγραμμα διδασκαλίας διαπραγματευτικής τακτικής της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ. Οι άνθρωποι επισημαίνουν τα αυτονόητα ακόμη και για πρωτοετείς φοιτητές. Ότι, δηλαδή, η ελληνική πλευρά υιοθέτησε μια πολεμική τακτική, έφτασε τα πράγματα στα άκρα και κατέληξε με μια πολύ χειρότερη συμφωνία. Και ότι θα είχε κερδίσει πολύ περισσότερα πράγματα αν είχε ακολουθήσει μια πιο συμβιβαστική τακτική.

Η αλήθεια είναι ότι οι ευρωπαίοι εταίροι μας είχαν προεξοφλήσει την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Και ήταν διατεθειμένοι να κάνουν κινήσεις καλής θέλησης. Απέναντι σε μια νέα κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή. Στα όρια του εφικτού φυσικά. Το κλίμα αυτό το δυναμίτισε η ίδια η κυβέρνηση Τσίπρα. Και μαζί και τις ελπίδες για μια καλύτερη συμφωνία. Προσήλθε στη διαπραγμάτευση χωρίς αντίληψη των ευρωπαϊκών διαδικασιών και χωρίς συναίσθηση των συσχετισμών στην Ευρώπη. Με μια διαπραγματευτική ομάδα, η οποία γρήγορα αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων και αντικαταστάθηκε. Χωρίς ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Δείχνοντας έλλειψη σχεδίου, προετοιμασίας και ρεαλισμού. Με άλλα λόγια ούτε ήξερε ούτε κατάλαβε τι μπορούσε και τι δεν μπορούσε να πετύχει σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Μια ανερμάτιστη και αποτυχημένη διαπραγμάτευση. Με καταστροφικά αποτελέσματα για τη χώρα. Και τώρα έχει έρθει ο λογαριασμός. Που είναι βαρύς. Γιατί η θέση της χώρας επιδεινώθηκε σε κάθε τομέα, σε κάθε επίπεδο, σε κάθε δείκτη.

Εν τω μεταξύ, όμως, ο κ. Τσίπρας είχε προλάβει να κάνει εκλογές. Και να τις κερδίσει. Ίσως γιατί οι πολίτες πίστεψαν ότι τα capital controls θα έβγαιναν τον Δεκέμβριο όπως τους έλεγαν. Ίσως γιατί θεώρησαν ότι τα 60 δις επιπλέον χρέος που μας φόρτωσε θα τα πλήρωνε κάποιος άλλος. Ίσως γιατί κάποιοι είδαν την αποτυχημένη διαπραγμάτευση του κ. Τσίπρα ως μια πράξη αντίστασης, έστω και μάταιης, του μικρού Δαβίδ απέναντι στον Γολιάθ των αγορών, των δανειστών, και των εταίρων μας.

Ό,τι και να πίστεψαν, ο κ. Τσίπρας κυβερνάει ένα χρόνο τώρα και οι ελπίδες έχουν καταρρεύσει. Ο οικογενειακός προυπολογισμός έχει επιβαρυνθεί, η καθημερινότητα του πολίτη έχει επιδεινωθεί. Κακοί χειρισμοί παντού. Στην παιδεία, στην υγεία, στο μεταναστευτικό.

Και το ανησυχητικό είναι ότι η πολιτική είναι μια συνεχής διαπραγμάτευση. Και εντός και εκτός μνημονίου. Σε κάθε τομέα και, ιδίως, στα θέματα εξωτερικής πολιτικής που έρχονται. Και οι επιδόσεις αυτής της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις δυστυχώς την έχουν αφήσει μετεξεταστέα.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *