Με ευθύνη του Πρωθυπουργού η χώρα εισέρχεται σε προεκλογική περίοδο. Την τρίτη σε εννιά μήνες. Ο σημερινός Πρωθυπουργός πήρε την εξουσία υποσχόμενος στους πάντες τα πάντα. Υποσχόμενος ότι θα σκίσει τα μνημόνια. Και με ένα νόμο θα οδηγήσει το λαό πίσω στη γη της επαγγελίας. Το παραισθησιογόνο του λαϊκισμού λειτούργησε. Ο λαός τον ψήφισε. Οκτώ μήνες μετά, έχοντας αποτύχει σε όλα, ο Πρωθυπουργός ξαναπροσφεύγει στις κάλπες. Αποδεχόμενος ότι είπε ψέμματα το Γενάρη. Και έλαβε μια εντολή εξαπατώντας τον ελληνικό λαό. Προφασιζόμενος ότι δεν υπάρχει η εντολή του δημοψηφίσματος που ο ίδιος προκάλεσε. Και που ο ίδιος ερμήνευσε ως εντολή παραμονής στο ευρώ και την Ευρώπη. Αδιαφορώντας για τις συνέπειες μιας προεκλογικής περιόδου στην οικονομία και την κοινωνία. Που, όπως και ο ίδιος παραδέχθηκε, έφθασαν σε καταστάσεις οριακές.
Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να δραπετεύσει απο τον κόσμο που ο ίδιος δημιούργησε. Από έναν κόσμο ιδεοληπτικών ουτοπιών και ψεύτικων υποσχέσεων. Απὀ ένα κόμμα ετερόκλητων συνιστωσών. Και απο μια συγκυβέρνηση ιδιόμορφων συμμαχιών.
Προσπαθεί να επιβιώσει πολιτικά. Οδηγεί τη χώρα σε εκλογές για να απαλλαγεί από τον Λαφαζάνη, τους δραχμιστές, την Κωσταντοπούλου, και όλους όσους αμφισβητούν την ηγεσία του στο ΣΥΡΙΖΑ. Και για να προλάβει τις επιπτώσεις από τα μέτρα στη τσέπη των πολιτών.
Ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι θα έρθει πρώτος στις εκλογές. Και στην περίπτωση αυτή, όμως, θα παραμείνει δέσμιος. Δέσμιος του παλαιού πολιτικού συστήματος με το οποίο θα αναγκαστεί να συγκυβερνήσει. Άλλωστε, το ίδιο κάνει και σήμερα. Τι το νέο εκπροσωπεί ο κ. Καμμένος και οι ΑΝΕΛ; Δέσμιος του τρίτου και πιο επώδυνου μνημονίου, το οποίο θα αναγκαστεί να εφαρμόσει. Δέσμιος μιας αφόρητης καθημερινότητας, που ο ίδιος επιδείνωσε, και θα αναγκαστεί, επιτέλους, να αντιμετωπίσει.
Προσφεύγει σε εκλογές παρασυρόμενος από την αλαζονεία μιας επίπλαστης και εφήμερης ηγεμονίας στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα. Μιας ηγεμονίας που χτίστηκε πάνω στην εικονική πραγματικότητα των προεκλογικών του δεσμεύσεων. Αυτή τη φορά όμως, οι εκλογές θα γίνουν μετά το σοκ της αλήθειας. Επί των δεσμεύσεων που αθέτησε και των πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Τα οποία επιδείνωσε δραματικά η οκτάμηνη διακυβέρνηση του. Και από τα οποία κανείς δεν μπορεί να δραπετεύσει. Αυτή είναι η νέμεσις όλων όσων προέταξαν απέναντι στις εθνικές ανάγκες το πρωτόγονο ένστικτο της ανάγκης τους για εξουσία.
Οι πολίτες πλἐον γνωρίζουν. Τα προβλήματα είναι δεδομένα και οι λύσεις συγκεκριμένες. Αυτοί θα επιλέξουν ποιος μπορεί να ανταπεξέλθει καλύτερα για τη χώρα και τις προτεραιότητες τους. Όλες οι πολιτικές δυνάμεις έχουν δοκιμαστεί και οι επιδόσεις τους έχουν καταγραφεί.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”