Μας οδηγούν σε εθνική κρίση

Μας οδηγούν σε εθνική κρίση

Προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω την ιδεολογία των κυβερνώντων. Και ομολογώ ότι δυσκολεύομαι. Από τη μια, ουσιαστικά, καταργούν τα αταξικά σχολεία της αριστείας. Τα πρότυπα σχολεία. Σχολεία δημόσια και αξιολογημένα, προσβάσιμα στα παιδιά που θέλουν να προοδεύσουν αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε σε καλά ιδιωτικά σχολεία.

Έρχονται να αλλάξουν πάλι τα πάντα στην παιδεία. Όλα αυτά που κάναμε με διακομματική συναίνεση τα τελευταία χρόνια. Και ας αφήσουμε όλα τα άλλα. Αλλάζουν το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων. Ξανά. Φέρνουν πάλι τα πάνω κάτω στα σχολεία και δημιουργούν υποψηφίους δυο ταχυτήτων.

Πετάνε την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στα σκουπίδια και θεσμοθετούν την εκλογή των διευθυντών από τους συλλόγους διδασκόντων. Είναι αριστερή πολιτική όλα αυτά;

Καταργούν τα προνόμια των βουλευτών. Ποια προνόμια δηλαδή; Τα απολύτως αναγκαία για να ασκήσει ένας αιρετός εκπρόσωπος το λειτούργημά του. Θέλουν δηλαδή τους βουλευτές ζήτουλες στις πόρτες των συμφερόντων ή το βουλευτικό αξίωμα ταξικό προνόμιο. Δεν είναι σύμπτωση ότι οι μόνοι που συναίνεσαν μαζί τους ήταν κάποιοι πορφυρογέννητοι. Προφανώς αυτοί δεν χρειάζονται τα μέσα για να ασκήσουν τα καθήκοντα τους. Τα κληρονόμησαν. Γεννήθηκαν με ένα ασημένιο κουταλάκι στο στόμα τους. Είναι όμως αριστερή πολιτική αυτή;

Κατάργησαν ουσιαστικά την αστυνόμευση. Έδειξαν μια απερίγραπτη ανοχή στις καταστροφές στη Νομική και στα Εξάρχεια. Γιατί, όπως είπαν, η αντιεξουσιαστική βία είναι πολιτικό φαινόμενο. Τώρα θα ανοίξουν και τις φυλακές για να τις αποσυμφορήσουν. Οι δε παράνομοι μετανάστες κυκλοφορούν ανενόχλητοι στο κέντρο. Και σε αυτήν την υποχώρηση του νόμου και της τάξης οι έχοντες και κατέχοντες θα προφυλαχθούν. Από σεκιουριτάδες, υψηλούς φράχτες και κάμερες. Ο απλός πολίτης όμως, πως; Είναι αριστερή πολιτική αυτή;

Δίνουν έμφαση στον άνθρωπο κρατούμενο, θέλουν να κάνουν διάλογο με τους κουκουλοφόρους. Δίνουν έμφαση στα δικαιώματα τρομοκρατών, παραβατικών, παράνομων μεταναστών. Και με τον απλό νομοταγή πολίτη τι γίνεται; Τι γίνεται με τον πολίτη που εκχώρησε το δικαίωμα της αυτοδικίας προκειμένου να ζήσει ειρηνικά σε μια κοινωνία, όπου το κράτος διασφαλίζει την ευταξία, την ισονομία και τη δημοκρατία. Τι έχουν να πουν σε αυτόν τον πολίτη. Είναι αριστερή η πολιτική τους;

Δυο μήνες τώρα αντί να κυβερνήσουν κατασκευάζουν ενόχους, τα βάζουν με φίλους, εταίρους και συμμάχους και μας απομονώνουν διεθνώς. Μας οδηγούν όχι μόνο σε ανθρωπιστική κρίση αλλά τελικά και σε εθνική κρίση. Είναι αριστερή πολιτική αυτή;

Η απάντηση είναι όχι. Είναι ένα περίεργο κράμα λαϊκισμού και περιθωριακής νοοτροπίας. Εμποτισμένο από τη νοοτροπία της αριστερής αριστοκρατίας των σαλονιών. Που δείχνει, με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους, τη γοητεία που της ασκεί η εξουσία.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”

Ισοπέδωση

Ισοπέδωση

Την δεκαετία του ΄80, ο Monteagle Stearns, πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα εκλήθη επειγόντως στον Λευκό Οίκο για να εξηγήσει την πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Monteagle Stearns με αρκετή δόση φλέγματος και πραγματισμού εξήγησε στον Reagan ότι δεν έπρεπε να δίνει τόσο μεγάλη σημασία στη ρητορική του Παπανδρέου όσο στις πράξεις του.

Κάπως έτσι οι βάσεις έφυγαν για να μείνουν και η ρήξη απετράπη.

Κάπως έτσι και η σημερινή αριστερή κυβέρνηση ετοιμάζεται να σκίσει το μνημόνιο εφαρμόζοντάς το. Ρητορική ρήξης, πρακτική συμβιβασμού. Στο εσωτερικό όμως οι πολιτικές της οπισθοδρόμησης και του αναχρονισμού βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Κυρίως στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας. Κι έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Την ακύρωση κάθε έννοιας αξιολόγησης, κάθε έννοιας αριστείας και την ισοπέδωση προς τα κάτω.

Κάπως έτσι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταργήσει τις εξετάσεις στα δημόσια πρότυπα σχολεία. Ακυρώνοντας έτσι, στην πράξη, 47 αξιολογημένες πρότυπες σχολικές μονάδες που εδραιώσαμε σ’ όλη τη χώρα. Όπου παιδιά ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης και οικονομικού βαλαντίου, μπορούσαν να μπουν με μοναδικό κριτήριο την αξιοσύνη τους. Κάπως έτσι η κυβέρνηση θα καταργήσει και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που επαναφέραμε μετά από 32 χρόνια. Για να διατηρήσει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ένα θλιβερό προνόμιο. Να είναι το μόνο εκπαιδευτικό σύστημα που δεν αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς του. Άρα να λιμνάζει και να βαλτώνει, να βυθίζεται στην μετριότητα και να δίνει χώρο στην παραπαιδεία.

Καταργεί και την υποχρέωση οι μαθητές να έχουν τουλάχιστον 10 στα Μαθηματικά και στη Γλώσσα για να προαχθούν στην επόμενη τάξη του λυκείου. Καταργεί την Τράπεζα θεμάτων. Έναν θεσμό που φέραμε για να ενισχύσουμε την αντικειμενικότητα στις εξετάσεις και να διασφαλίσουμε την κάλυψη όλης της διδακτέας ύλης. Για να μην δημιουργούνται μαθησιακά κενά, που οδηγούν στο φαινόμενο της πρόωρης εγκατάλειψης από τα παιδιά φτωχών οικογενειών. Ή στα φροντιστήρια και στα ιδιαίτερα αυτούς που αντέχουν οικονομικά.

Διαλύει έτσι η κυβέρνηση αβασάνιστα και πρόχειρα κάθε μέτρο που πήραμε για να ενισχύσουμε την αυτοτέλεια του νέου δημόσιου λυκείου, να βελτιώσουμε την ποιότητα του και να μειώσουμε την παραπαιδεία.

Στην τριτοβάθμια εκπαίδευση η κυβέρνηση επαναφέρει τους αιώνιους φοιτητές και καταργεί τα Συμβούλια Διοίκησης. Γιατί; Γιατί ο υπουργός απεφάνθη ότι ο θεσμός απέτυχε. Το εύρος της αντιμεταρρύθμισης δείχνει και το εύρος των αλλαγών που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια. Με ένα οριζόντιο κριτήριο. Ναι οριζόντιο. Αλλά όχι των περικοπών. Το οριζόντιο κριτήριο της αξιοσύνης και της αριστείας. Αλλά όπως δήλωσε ο σημερινός υπουργός η αριστεία για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ρετσινιά.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”