Μακαρθισμός

Μακαρθισμός

Από το 1940 εως τα τέλη της δεκαετίας του 1950 η Αμερική βίωσε μια εκτροπή. Ο φόβος για πιθανή κομμουνιστική διείσδυση σε αμερικανικά ιδρύματα και οργανισμούς, (the red scare) οδήγησε σε μια παρέκκλιση από τους νόμους και το σύνταγμα των ΗΠΑ. Ο παροξυσμός του γερουσιαστού Τζόζεφ Μακάρθυ οδήγησε σε μια βιομηχανία κατασκευής κατηγοριών και ενόχων στη βάση ιδεολογικών ψυχώσεων. Δημιουργήθηκε έτσι ένα κλίμα καχυποψίας και διώξεων που δηλητηρίασε την αμερικανική κοινωνία, κατέστρεψε ανθρώπους και σημάδεψε ανεπανόρθωτα τη νεότερη αμερικανική ιστορία.

Η Ελλάδα βιώνει σήμερα ένα παρόμοιο κλίμα. Μια νεοαριστερή κυβέρνηση ξεκαθαρίζει τους λογαριασμούς της με την ιστορία και τις πολιτικές της ερινύες. Η άνοδος της στην εξουσία είναι προιόν της συγκυρίας και όχι της νεκρανάστασης των ιδεών της. Και το γνωρίζει. Αδυνατεί να κυβερνήσει και προσπαθεί να ελέγξει.

Προσπαθεί να ελέγξει την ενημέρωση. Ψήφισε ένα νόμο για το τηλεοπτικό τοπίο που ελάχιστα συνάδει με την ανεξαρτησία της ενημέρωσης και την προστασία του πλουραλισμού. Μεταφέροντας αρμοδιότητες για την αδειοδότηση των καναλιών από το ΕΣΡ στον υπουργό. Και μετά τη γενική κατακραυγή, τις μετέφερε στη Βουλή, δηλαδή, στην κυβερνητική πλειοψηφία.

Έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα που οδήγησε στην καταδίκη δημοσιογράφων που τόλμησαν να εκφράσουν διαφορετική άποψη από τη δική τους. Θέλουν να ελἐγξουν το τοπίο των δημοσκοπήσεων. Προφανώς γιατί δεν επιβεβαιώνουν την πολιτική τους κυριαρχία. Προσπαθούν να ελέγξουν τις ανεξάρτητες αρχές. Έφτασαν να ψηφίσουν τροπολογία με την οποία κατ ουσίαν χειραγωγούν τη σύνθεση της επιτροπής ανταγωνισμού.

Επιχειρούν να χειραγωγήσουν τη δικαιοσύνη. Η συζήτηση στη Βουλή ήταν ενδεικτική για την απαξίωση της διάκρισης των εξουσιών από τον ίδιο το Πρωθυπουργό. Και μια ωμή παρέμβαση στη λειτουργία της δικαιοσύνης. Έφτασαν να νομιμοποιήσουν τη χρήση στοιχείων από υποκλοπές. Οι οποίες κατά περίεργο τρόπο δημοσιοποιούνται σε ΜΜΕ ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και οι εμπλεκόμενοι καταδικάζονται δια της δημοσιοποιήσεως καταργώντας κάθε έννοια του τεκμηρίου της αθωότητος.

Έχουν οργιάσει με τις τοποθετήσεις ημετέρων, κολλητών, και συγγενών στο δημόσιο. Τόσο που η πρώτη φορά αριστερά να ισοδυναμεί με εξ εφόδου κατάληψη του δημοσίου.

Δεν νομοθέτησαν κανένα ουσιαστικό μέτρο που να ενισχύει τη διαφάνεια και το δημοκρατικό έλεγχο. Κόπτονται δήθεν για τη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και τη μόνη φορά που ζήτησαν τη γνώμη τους δια δημοψηφίσματος την αγνόησαν επιδεικτικά. Μιλάνε εκ μέρους του λαού αλλά παρέφθειραν ό,τι γνήσιο και πραγματικά λαϊκό. Δεν ενδιαφέρονται να κυβερνήσουν. Ενδιαφέρονται να ελέγξουν τη δημόσια σφαίρα, να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη για να διαιωνίσουν την παραμονή τους στην εξουσία. Λενινιστικές νοοτροπίες, σταλινικές πρακτικές. Καληνὐχτα και καλή μας τύχη.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”