«Διαπραγματευόμαστε αλλά κυβερνάμε ταυτόχρονα», δήλωσε ο Πρωθυπουργός στις Βρυξέλλες. Αναγκαία επισήμανση. Γιατί όλοι παρατηρούσαμε μια κυβέρνηση που δεν κυβερνά αλλά βρίσκεται σε συνεχή διαπραγμάτευση. Με τον εαυτό της και τις συνιστώσες του κόμματος.
Η κυβέρνηση έφτασε σε μια «πολιτική συμφωνία» πριν από ένα μήνα. Μια συμφωνία «δημιουργικής ασάφειας», όπως δήλωσε ο Υπουργός Οικονομικών. Έναν όρο που χρησιμοποίησαν για να καταφύγουν σε παλινωδίες και υπαναχωρήσεις και τελικά να μην πράξουν απολύτως τίποτα. Και όχι μόνο αυτό. Με την απροθυμία τους να προχωρήσουν στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και στη λήψη μέτρων, δημιούργησαν πολεμικό κλίμα ανάμεσα σε μας και τους εταίρους μας.
Τελικά, η κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι κάποιοι ναρκοθετούν τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, και ότι το θέμα δεν λύνεται σε τεχνικό επίπεδο. Και αξίωσε πολιτική λύση. Η συνάντηση των πέντε που εξελίχθηκε σε συνάντηση των οχτώ έδωσε λύση. Ακριβώς αυτή που είχε δώσει και πριν ένα μήνα. Δηλαδή, αποδοχή και τήρηση της συμφωνίας του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2015. Αλλά επαναβεβαίωσε και τις διαδικασίες. Καλεί την κυβέρνηση, «να παρουσιάσει έναν πλήρη κατάλογο συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων τις επόμενες ημέρες», για να εγκριθεί από το Eurogroup. Στη βάση των εισηγήσεων της τρόικα φυσικά. Προτρέπει δε την κυβέρνηση να επισπεύσει τις διαδικασίες για τους λόγους της ασφυξίας της οικονομίας που η ίδια επικαλείται. Μέχρι τότε, φυσικά, ούτε λόγος για εκταμίευση χρημάτων. Η πολιτική λύση που επεδίωξε ο Πρωθυπουργός για το πρόβλημα της ρευστότητας δεν ήρθε. Η ασφυξία παραμένει.
Γιατί καθυστερούσε η κυβέρνηση όλο αυτόν τον καιρό; Για δυο λόγους. Πρώτον γιατί οι μεταρρυθμίσεις που θα κληθεί να υλοποιήσει αποτελούν «φιλελεύθερη εκτροπή» έναντι της αριστερής πλατφόρμας διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό, τουλάχιστον, φωνάζουν τα πρωτοκλασάτα στελέχη του. Δεύτερον, γιατί τα μέτρα που θα κληθεί να πάρει η κυβέρνηση θα είναι πολύ πιο επώδυνα από τα μέτρα που θα έπαιρνε η προηγούμενη κυβέρνηση αν δεν την ανέτρεπαν. Γιατί η προεκλογική περίοδος και η δίμηνη αδράνεια μετά τις εκλογές ξαναβύθισαν την οικονομία στην ύφεση. Και όλα αυτά με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ποιος είναι ο ορίζοντας της κυβέρνησης λοιπόν; Κατ’ ουσίαν ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να λύσει το γόρδιο δεσμό. Να πάρει την απόφαση την οποία αναβάλει εδώ και 60 μέρες. Ή θα κάνει τον ιστορικό συμβιβασμό με την πραγματικότητα, θα συγκρουστεί με το κόμμα του και θα διασφαλίσει το μέλλον της χώρας και την ευρωπαϊκή της προοπτική. Ή θα συνταχθεί με το κόμμα του και θα συγκρουστεί με την Ευρώπη οδηγώντας τη χώρα στην καταστροφή.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”