Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης αλλάζουν άρδην τα χαρακτηριστικά του γενικού λυκείου που ψηφίστηκε πριν από δύο χρόνια. Εμείς με τον νόμο 4186/2013 δημιουργήσαμε ένα Γενικό Λύκειο με παιδευτική αυτονομία, με κύρος, που προσφέρει παιδεία υψηλών προδιαγραφών.
Η Α’΄ και Β’ Λυκείου έγιναν τάξεις γενικής παιδείας. Προσθέσαμε νέα μαθήματα, όπως την Πολιτική Παιδεία, μειώσαμε τα μαθήματα στην Γ’ Λυκείου (από 13 σε 9) αλλά και τα εξεταζόμενα σε πανελλήνιες εξετάσεις από 6 σε 4 καθιερώνοντας τις Ομάδες μαθημάτων προσανατολισμού και τα Επιστημονικά Πεδία. Επίσης, καθιερώσαμε νέο τρόπο αξιολόγησης στο Λύκειο σε συνδυασμό με την Τράπεζα Θεμάτων, καθώς και τον υπολογισμό των βαθμών προαγωγής και απόλυσης (βαθμό πρόσβασης) για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Θεσμοθετήσαμε την Αρχή Διασφάλισης της Ποιότητας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε.), μια ανεξάρτητη διοικητική αρχή (ν. 4142/2013), και εφαρμόσαμε για πρώτη φορά μετά από τριανταπέντε χρόνια την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου (π.δ. 152/13). Τέλος, ιδρύσαμε τον Ανεξάρτητο Οργανισμό Εθνικών Εξετάσεων και αποδεσμεύσαμε το απολυτήριο του Λυκείου από τις εξετάσεις εισαγωγής. Θεσμοθετήσαμε το νέο Επαγγελματικό Λύκειο, τις Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης και τη Μαθητεία για όλους.
Ήδη από τις πρώτες ημέρες της νέας Κυβέρνησης εξαγγέλθηκε από το Υπουργείο Παιδείας η κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων και του «Βαθμού Προαγωγής και Απόλυσης» (Β.Π.Α), αλλά και των ανύπαρκτων πανελληνίων εξετάσεων στην ΄Α’ και Β’ Λυκείου! Επίσης, εξαγγέλθηκε η επαναφορά του παλαιού τρόπου προαγωγής των μαθητών, δηλαδή η προαγωγή τους με Μ.Ο. 9,5 (!).
Η χρήση της «Τράπεζας Θεμάτων» αποσκοπούσε πρωταρχικά στην κάλυψη όλης της διδακτέας ύλης, – που έπρεπε να ήταν κάτι αυτονόητο, αλλά δυστυχώς δεν ήταν – ώστε να μη δημιουργούνται μαθησιακά κενά από τάξη σε τάξη που οδηγούν μαθητές, ιδιαίτερα προερχόμενους από φτωχές οικογένειες, σε πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου, ή όσους αντέχουν οικονομικά, σε φροντιστήρια και «ιδιαίτερα» μαθήματα. Υπό αυτή την έννοια η εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων ήταν ένα «λαϊκό μέτρο».
Για τον υπολογισμό του Βαθμού Πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση θα προσμετρούσε και ο «Βαθμός Προαγωγής και Απόλυσης» (Β.Π.Α), προκειμένου να δοθεί κύρος σε όλα τα διδασκόμενα μαθήματα εμποδίζοντας τον μαθητή από πρόωρη επιλογή γνωστικών αντικειμένων και επικέντρωση μόνο σε αυτά. Η κατάργησή του θα έχει ολέθριες συνέπειες στην εκπαιδευτική και μορφωτική διαδικασία, αφού οι μαθητές ήδη από την Α΄ Λυκείου θα διαβάζουν μόνο τα τέσσερα μαθήματα, τα οποία θα εξετάζονται στις πανελλαδικές εξετάσεις και όλα τα υπόλοιπα θα τα απαξιώνουν. Αυτή η απαξίωση θα είναι μεγαλύτερη, όταν θα γνωρίζει ότι η προαγωγή του θα είναι ακώλυτη, αφού φτάνει ένας μέσος όρος 9,5 (ούτε καν δέκα) σε όλα τα γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα για να περάσει ο μαθητής την τάξη. Για παράδειγμα μπορεί να προάγεται ένας μαθητής στο Λύκειο έχοντας ακόμη και 4 στα Μαθηματικά και στη Φυσική, φτάνει να συμπληρώνει το «θαυμαστό» 9,5 ως μέσο όρο με τη «βοήθεια» των άλλων μαθημάτων. Και αυτό, όταν αντίστοιχα ένας μαθητής στο Γυμνάσιο πρέπει να έχει μέσο όρο 12,50.
Μια άλλη «αντιμεταρρύθμιση» του Υπουργού Παιδείας είναι η κατάργηση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ο νόμος 4024/2011, που συνδέει την μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη όλων των υπαλλήλων του δημοσίου (και των εκπαιδευτικών) και με αξιολογικά στοιχεία, μας οδήγησε στην έκδοση του προεδρικού διατάγματος 152/2013. Επιμορφώσαμε, αρχικά, και στη συνέχεια αξιολογήσαμε χίλια περίπου στελέχη της εκπαίδευσης και στη συνέχεια αξιολογήθηκαν σε μεγάλο ποσοστό οι Διευθυντές των σχολείων, παρά τις αντιδράσεις των συνδικαλιστικών εκπαιδευτικών οργανώσεων που παρεμπόδιζαν τις σχετικές διαδικασίες. Με την αλλαγή της κυβέρνησης η αξιολόγηση «μπήκε στον πάγο».
Εμείς φτιάξαμε ένα Γενικό Λύκειο με παιδευτική αυτονομία και αυστηροποίηση του συστήματος προαγωγής. Που να προσφέρει παιδεία υψηλών προδιαγραφών. Αυτοί μας γυρίζουν πίσω σ’ ένα λύκειο απαξιωμένο, ήσσονος προσπάθειας και χωρίς έλεγχο της μάθησης. Εις βάρος, τελικά, των ίδιων των παιδιών και κυρίως αυτών που δεν θα συνεχίσουν τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο.
Κυριακάτικη kontranews
