Σύγκρουση «ante portas»

Σύγκρουση «ante portas»

Σε επτά ημέρες τα πρόλαβαν όλα.

Διακήρυξαν το τέλος των ιδιωτικοποιήσεων, την επαναπρόσληψη δημοσίων υπαλλήλων, την αύξηση του βασικού μισθού, την ανατροπή όλων των μεταρρυθμίσεων που είχαν γίνει στην Παιδεία τα τελευταία χρόνια.

Πρόλαβαν ακόμη να δημιουργήσουν τριβές με την ΕΕ για τις κυρώσεις στη Ρωσία.

Κανείς πάντως δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για ασυνέπεια προεκλογικών λόγων και μετεκλογικής συμπεριφοράς. Αυτά είχαν υποσχεθεί ότι θα κάνουν, αυτά υλοποιούν. Αυτές ήταν οι δεσμεύσεις του κόμματος τους αυτές εξαγγέλλουν ότι θα υλοποιήσουν οι υπουργοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Τι πιο φυσιολογικό θα αναρωτηθεί κανείς. Μόνο που υπάρχει μια πολύ μικρή διαφορά. Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν η ζωή να ξεκίνησε τη Δευτέρα. Όπως ο ζωγράφος που κρεμάει στον τοίχο ένα λευκό τελάρο και ζωγραφίζει τις πρώτες πινελιές. Δυστυχώς τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Ο ζωγράφος καλείται να συνεχίσει ένα έργο ημιτελές. Υπάρχουν δεδομένοι περιορισμοί.

Και για να επιστρέψουμε στην πραγματικότητα.

Η χώρα χρεοκόπησε. Έκανε μια επώδυνη συμφωνία με τους δανειστές της. Διήνυσε ένα μαραθώνιο κατάστικτο από θυσίες και αδικίες. Βρέθηκε λίγα μέτρα πριν το τέλος του μνημονίου και τη συμφωνία για τη διευθέτηση του χρέους. Την σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα δηλαδή. Την έξοδο στις αγορές και την υλοποίηση του σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Η κυβέρνηση τώρα θέλει να ανατρέψει τα πάντα. Αρνείται την τελευταία αξιολόγηση δηλαδή αρνείται να πάρει την τελευταία δόση των 7,5 δις. Αρνείται να τηρήσει τα συμφωνηθέντα. Προτείνει στους εταίρους ένα άλλο, δικό της, πακέτο μεταρρυθμίσεων, ζητάει τη διαγραφή του χρέους, μορατόριουμ για την αποπληρωμή των τόκων και ρήτρα ανάπτυξης. Ωραία όλα αυτά. Θυμίζουν το προεκλογικό σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ. Η ελπίδα έρχεται. Η Ελλάδα προχωράει. Η Ευρώπη αλλάζει. Προς το παρόν πάντως η Ευρώπη δεν φαίνεται να αλλάζει. Οι δηλώσεις των εταίρων μας είναι κουραστικά μονότονες: «Πρέπει να τηρήσετε τα συμφωνηθέντα». Ούτε ο κόσμος φαίνεται ν’ αλλάζει. Μετά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης τα σπρεντ ανέβηκαν, το Χρηματιστήριο κατέρρευσε, οι αγορές έδειξαν κίτρινη κάρτα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά. Ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση μπορεί να αποτελεί ένα κοσμοϊστορικό γεγονός για την ελληνική αριστερά αλλά αφήνει περίπου αδιάφορο τον υπόλοιπο κόσμο.

Από μόνο του ως γεγονός ούτε αύξησε τη διαπραγματευτική δύναμη της Ελλάδας, ούτε άλλαξε τις ισορροπίες στην Ευρώπη ή με τους δανειστές μας.

Και επομένως αν συνεχίσουμε μ’ αυτά τα μυαλά, μ’ αυτή τη μικρομεγαλίστικη συμπεριφορά, η σύγκρουση είναι «ante portas». Και θα είναι σφοδρή. Με ένα μόνο ηττημένο. Και επώδυνες συνέπειες. Κανείς όμως δεν θα μπορεί να ισχυριστεί άγνοια ή ότι μας εξαπάτησαν. Μας είπαν την αλήθεια. Απλώς δεν την ακούγαμε.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”