Για ένα πράγμα δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο Τραμπ. Οτι είναι ανακόλουθος με τις προεκλογικές του διακηρύξεις. Η αντισυμβατική και ανατρεπτική προεκλογική του ρητορική μεταφράστηκε μετεκλογικά σ’ έναν βολονταριστικό και χαοτικό τρόπο διακυβέρνησης. Αυτός ο τρόπος άσκησης της εξουσίας διχάζει την αμερικανική κοινωνία, δοκιμάζει τις αντοχές της αμερικανικής δημοκρατίας και πλήττει το κύρος των ΗΠΑ διεθνώς. Η ασταθής και απρόβλεπτη συμπεριφορά της ηγέτιδας δύναμης, σε μια κρίσιμη ιστορική συγκυρία δημιουργεί φυγόκεντρες δυνάμεις στη Δύση και αστάθεια στον πλανήτη.
Είναι αλήθεια ότι τα θεσμικά αντίβαρα της αμερικανικής δημοκρατίας, όπως προβλεπόταν, έχουν περιορίσει σε μεγάλο βαθμό τις αυθαιρεσίες του Τραμπ. Τόσο η δικαιοσύνη στα θέματα μετανάστευσης όσο και το Κογκρέσο στις προσπάθειές του να ξηλώσει το περίφημο Obamacare.
Ο Τραμπ, όμως, όπως όλοι οι λαϊκιστές, υιοθετεί πολιτικές ταυτοτήτων και ρητορική διχασμού προκειμένου να διατηρήσει συμπαγή τον πυρήνα των εκλογέων του. Το έκανε στα γεγονότα της Charlottesville, που κατ’ ουσίαν αρνήθηκε να καταδικάσει τον ρατσισμό, αλλά και με το θέμα της οπλοκατοχής.
Πολλοί Ρεπουμπλικανοί βουλευτές και γερουσιαστές, φοβούμενοι για την επανεκλογή τους, διστάζουν να αντιταχθούν στον πρόεδρό τους. Οι παλιές καραβάνες, όμως, όπως ο ΜακΚέιν, αλλά και οι δύο τελευταίοι Ρεπουμπλικανοί πρόεδροι, πατέρας και υιός Μπους, έχουν ξεσηκωθεί εναντίον του.
Αν στο εσωτερικό της Αμερικής οι αντιστάσεις είναι σθεναρές, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής οι κινήσεις του Τραμπ δημιουργούν σύγχυση και αστάθεια στον πλανήτη. Ο Τραμπ έχει δείξει έμπρακτα την αποστροφή του για τις πολυμερείς συμφωνίες. Διέλυσε την εμπορική συμφωνία του Ειρηνικού και απειλεί να κάνει το ίδιο με τη NAFTA. Απέσυρε την Αμερική από τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή και ετοιμάζεται να την αποσύρει και από την UNESCO. Στην περίπτωση του ΝΑΤΟ ανέκρουσε πρύμναν, αλλά αφού δημιούργησε ένα αίσθημα ανασφάλειας στους ευρωπαίους εταίρους.
Η ομιλία του στα Ηνωμένα Eθνη έδειξε μια προσέγγιση της διεθνούς πολιτικής με όρους ρεαλπολιτίκ. Η αντισυμβατική και παρορμητική του συμπεριφορά, όμως, επιδείνωσε το πρόβλημα της Βόρειας Κορέας, χωρίς να υπάρχουν πολλές και καλές επιλογές.
Το χειρότερο είναι ότι στα μεγάλα ζητήματα της πλανητικής πολιτικής, όπως οι ευρωατλαντικές σχέσεις και οι σχέσεις με Ρωσία και Κίνα, η πολιτική του είναι ακόμη απροσδιόριστη.
Το litmus test της προεδρίας του θα είναι η εξέλιξη της έρευνας του ειδικού ανακριτή για την υπόθεση της ανάμειξης της Ρωσίας στις αμερικανικές εκλογές.
Η περαιτέρω εμπλοκή στενών συνεργατών του θα σημάνει πολιτική κρίση. Και ενδεχόμενη κίνηση του Τραμπ, την οποία πολλοί προδικάζουν, για αποπομπή του Mueller ή απονομή χάριτος στους κατηγορουμένους θα σημάνει σοβαρή πολιτειακή κρίση στις ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση, αυτό θα σημάνει μια αδύναμη Αμερική και μια ακέφαλη Δύση.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”