Ο Υπουργός Επικρατείας ομολόγησε σε συνέντευξή του αυτό που καταλαβαίνει σιγά-σιγά όλη η Ελλάδα. «Δεν είναι και εύκολο να αναλάβεις χωρίς προηγούμενη εμπειρία άσκησης εξουσίας. Κανένας από εμάς δεν είχε».
Στη χειρότερη κρίση της μεταπολεμικής μας ιστορίας έχουμε μια κυβέρνηση παντελώς ακατάλληλη να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας. Μια κυβέρνηση που πέρα από την απειρία της, και την πρωτοφανή ανετοιμότητά της είναι αυτοπαγιδευμένη στις ιδεοληψίες της. Γι’ αυτό και το μόνο που προσπαθεί να κάνει στις 50 ημέρες της διακυβέρνησής της είναι να διαχειριστεί επικοινωνιακά τη στροφή της.
Και πώς να τη διαχειριστεί εδώ που τα λέμε. Δεν είναι και εύκολο. Όταν από το σκίσιμο των μνημονίων, έφτασαν να διαπραγματεύονται την αξιολόγηση και ολοκλήρωση του «τρέχοντος προγράμματος». Δηλαδή του μνημονίου. Για να πάρουν την τελευταία δόση των 7,2 δις που διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι ούτε την ήθελαν, γιατί ήταν μέρος του μνημονίου, αλλά ούτε τη χρειάζονταν. Γιατί είχαν άλλες λύσεις.
Και τελικά φαίνεται ότι και η «δημιουργική ασάφεια» εις βάρος μας λειτουργεί. Γιατί όταν υπάρχει τέτοια απόκλιση ισχύος ανάμεσα σε δυο διαπραγματευόμενα μέρη η ασάφεια λειτουργεί εις βάρος του ασθενέστερου. Και το διαπιστώσαμε σύντομα. Μπορεί να μας άφησαν να βαφτίσουμε το ψάρι κρέας και να παίζουμε κρυφτούλι με τους «θεσμούς» στα ξενοδοχεία των Αθηνών αλλά την κάνουλα της ρευστότητας την κρατούν οι ίδιοι. Και την ανοιγοκλείνουν για να μας θυμίσουν τις υποχρεώσεις μας.
Το μόνο που έδωσε η ασάφεια στον κ. Τσίπρα, είναι χρόνο να διαχειριστεί την στροφή στο εσωτερικό του κόμματός του. Ο χρόνος όμως εξαντλείται. Όπως και η ρευστότητα. Και τώρα που το πρόβλημα οξύνεται αρχίζουν να κατασκευάζουν ενόχους. Η χώρα, όμως απομονώνεται διπλωματικά.
Η πραγματική οικονομία από την ασθενική ανάκαμψη του 2014 ξαναγυρίζει στην ύφεση. Σε μια συγκυρία που διαμορφώνονται ευνοϊκές προοπτικές στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου, το πακέτο Juncker, το ΕΣΠΑ, δημιουργούν προϋποθέσεις για ανάπτυξη. Χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, ακόμα, και η Κύπρος θα τις αδράξουν. Εμείς θα μείνουμε πίσω. Αλλά αυτή είναι η ιστορία του τόπου μας. Μια ιστορία χαμένων ευκαιριών.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να σταματήσει αυτό το θέατρο σκιών. Να κινηθεί άμεσα και να ολοκληρώσει το έργο που δεν άφησε την προηγούμενη κυβέρνηση να ολοκληρώσει. Όσο έχουμε ακόμα καιρό. Γιατί σε λίγο θα αναγκαστούμε να πάμε σε μια συνθηκολόγηση άνευ όρων. Με ακόμα πιο δυσβάστακτες θυσίες για τον ελληνικό λαό. Και τότε θα διαπιστώσουν πόσο γρήγορα τα Ωσαννά γίνονται άρον-άρον σταύρωσον αυτούς.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”