ΝΔ: Τι να κάνουμε

ΝΔ: Τι να κάνουμε

Στην ομιλία του στην Πολιτική Επιτροπή ο Πρόεδρος της ΝΔ άρχισε με μια βασική παραδοχή. Με την οποία είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς. Ότι το 2012 παραλάβαμε χάος και το 2015 παραδώσαμε χώρα. Μια Ελλάδα που έβγαινε από την κρίση και από τα μνημόνια. Με πρωτογενή πλεονάσματα και θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Για να επιτευχθεί αυτό το πρωτοφανές δημοσιονομικό νοικοκύρεμα πήραμε αποφάσεις δυσάρεστες. Που όμως ήταν αναγκαίες για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου. Αλλά βραχυπρόθεσμα, εκλογικά, μας στοίχισαν.

Πέραν αυτής της βασικής παραδοχής, ο Πρόεδρος της ΝΔ παραδέχτηκε αδυναμίες και αβελτηρίες που είχαμε επισημάνει από αυτήν εδώ τη στήλη στις 3 Φεβρουαρίου. Μίλησε για αδυναμία στο χώρο της επικοινωνίας. Και για το κυβερνητικό έργο, πέραν της δημοσιονομικής προσαρμογής, που δεν αναδείξαμε. Μίλησε επίσης «για σφάλματα που κάναμε, και οργανωτικές αδυναμίες και κενά που πρέπει να καλύψουμε».

Επανακαθόρισε τη ΝΔ ως το κόμμα του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Που εκτείνεται από την δημοκρατική δεξιά ως τις παρυφές της σοσιαλδημοκρατίας. Και πρόσθεσε ότι η ΝΔ είναι η εγγύηση της πορείας του τόπου στην Ευρώπη. Όντως αυτή είναι η Νέα Δημοκρατία. Και όχι ένα συρρικνωμένο δεξιόστροφο κόμμα, που θα ήθελαν κάποιοι.

Αποποιήθηκε τη δεξιά στροφή. Λέγοντας ότι η ασφάλεια δεν είναι ούτε δεξιά, ούτε αριστερή. Είναι προτεραιότητα κάθε νοικοκύρη. Ορθόν. Με τη μόνη διαφορά ότι τα ζητήματα νόμου και τάξης ή το μεταναστευτικό σημασία έχει πως τα θέτεις. Τα ζητήματα αυτά έπρεπε να τεθούν με μετριοπάθεια και να αναδειχθεί η ακρότητα των θέσεων της άλλης πλευράς. Δυστυχώς, έγινε το αντίθετο.

Ο Πρόεδρος της ΝΔ προσδιόρισε την αντιπολιτευτική τακτική της ΝΔ λέγοντας όχι στη θεωρία της αριστερής παρένθεσης και όχι στη θεωρία του ώριμου φρούτου. Και είπε ορθά ότι οι μεγάλες παρατάξεις κερδίζουν με αγώνα, με παρέμβαση, με ευθύνη, με αλήθεια.

Στο τέλος, ξόρκισε την εσωστρέφεια και απέρριψε το έκτακτο συνέδριο. Πράγματι, με την ανεπάρκεια της κυβέρνησης και τους εθνικούς κινδύνους από την πολιτική της, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η χώρα είναι μια σπαρασσόμενη αξιωματική αντιπολίτευση.

Πέραν, όμως, από τις διαπιστώσεις πρέπει να αναλάβουμε τολμηρές πολιτικές πρωτοβουλίες. Με στόχο την οργανωτική ανασυγκρότηση, την επικαιροποίηση του ιδεολογικού μας προτάγματος, και την άρθρωση προτασιακού οραματικού λόγου για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα. Και αυτά μόνο μέσα από έκτακτο συνέδριο μπορούν να γίνουν. Ένα συνέδριο που θα μπορούσε να οριστεί για το επόμενο φθινόπωρο που θα έχει ξεκαθαρίσει και ο πολιτικός ορίζοντας. Ένα συνέδριο όχι εσωστρέφειας αλλά ουσιαστικής επανίδρυσης του κόμματος.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα ‘ΝΕΑ”