Ο εφιάλτης του διχασμού

Ο εφιάλτης του διχασμού

Εξαπάτησαν τον ελληνικό λαό τάζοντάς του παροχές 11 δις και εκβίασαν εκλογές. Αντί να περιμένουν να πατήσει η χώρα στα πόδια της, βιάστηκαν να καταλάβουν την εξουσία. Τους τύφλωσε το «πρώτη φορά αριστερά». Χωρίς να έχουν συναίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάνουν. Όπως ακριβώς ο Γ. Παπανδρέου εξεβίασε εκλογές το 2009. Αντί να συναινέσει ή τουλάχιστον να δείξει ανοχή στα μέτρα που είχε προτείνει τότε ο Καραμανλής. Για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Τα οποία δεν αποφύγαμε. Όπως και σήμερα. Που έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν.

Η κυβέρνηση ήθελε να κλείσει μια συμφωνία με τους όρους της. Υποτιμώντας την πραγματική κατάσταση της χώρας και τη διαπραγματευτική της θέση απέναντι στους δανειστές. Αγνοώντας τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς και τον τρόπο λειτουργίας των αγορών. Έχασε χρόνο και επιλογές. Επιδείνωσε τη διαπραγματευτική της θέση και στο τέλος, αυτοεγκλωβίστηκε. Η αβεβαιότητα ερήμωσε την οικονομία και διέλυσε την κοινωνία. Η χώρα έχασε φίλους, έκανε εχθρούς και απομονώθηκε. Η στάση των έξω σκλήρυνε.

Τώρα η κυβέρνηση έχει να επιλέξει ανάμεσα στη συνθηκολόγηση ή στην πτώχευση. Στο τέλος του μήνα λήγει η παράταση του υφιστάμενου προγράμματος. Η Σύνοδος του Eurogroup της Πέμπτης είναι η τελευταία που μπορεί να εγκρίνει μια συμφωνία για να γίνει εκταμίευση. Μας έκαναν ήδη Ζάμπια. Τώρα απειλούν να μην πληρώσουν τις δόσεις του ΔΝΤ, και να μας οδηγήσουν σε πτώχευση. Θεωρούν έτσι ότι μπορούν να εκβιάσουν τους δανειστές. Μπορούν όμως; Και με τι κόστος για τη χώρα; Το κάνουν, λένε, για να πληρώνουν μισθούς και συντάξεις. Για πόσο ακόμα; Άντε να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις τον Ιούλιο. Μετά, αποθεματικά γιοκ.

Εν τω μεταξύ, αν δεν υπάρξει συμφωνία η ΕΚΤ δεν πρόκειται να διευρύνει τη γραμμή έκτακτης ανάγκης (ELA). Αυτό θα περιορίσει τη ρευστότητα των τραπεζών. Υπάρχει, δηλαδή, άμεσος κίνδυνος επιβολής περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων.

Είμαστε, λοιπόν, πραγματικά στο σημείο μηδέν. Εδώ που τα έφτασαν τα πράγματα, είτε από ανικανότητα, είτε από σχέδιο, η συνθηκολόγηση είναι δύσκολη. Μπορεί, λοιπόν, να ετοιμάζονται για ρήξη. Προκαλώντας ανυπολόγιστες ζημιές στη χώρα. Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες. Γιατί ένα είναι σίγουρο. Η κυβέρνηση αυτή δεν έχει λάβει εντολή ούτε για ρήξη ούτε για πτώχευση. Αντίθετα, έχει εντολή για λύση πάση θυσία εντός του ευρώ. Εάν, παρά ταύτα, προχωρήσει στη ρήξη ο εθνικός διχασμός που επέφερε στη χώρα με τη διαιρετική τομή μνημόνιο-αντιμνημόνιο θα μετατραπεί σε εμφυλιακή διαμάχη. Προάγγελος εθνικής συμφοράς με τις γεωπολιτικές απειλές που αντιμετωπίζουμε στη γειτονιά μας.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”