Ο κόσμος αλλάζει ραγδαία και η γεωπολιτική πραγματικότητα που γνωρίζαμε ανατρέπεται. Ο καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής και Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής», Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, μιλά στην εκπομπή Direct του protothema.gr και τον Γιώργο Ευγενίδη για τη νέα εποχή που ανατέλλει, όπου «όλες οι παραδοχές των τελευταίων 70 ετών αποκαθηλώνονται» και κυρίαρχο πλέον είναι το δόγμα της ισχύος.

Σε μόλις 20 λεπτά, ο καθηγητής περιγράφει το νέο γεωπολιτικό τοπίο και εξηγεί γιατί η Ουκρανία αποτελεί εμπόδιο σε μια ευρύτερη διευθέτηση ΗΠΑ-Ρωσίας, καθώς και πώς η Κίνα αναδεικνύεται στον βασικό αντίπαλο της Αμερικής. «Η Ουκρανία είναι ένα εμπόδιο σε μία προσπάθεια reset των σχέσεων Αμερικής Ρωσίας. Η Αμερική έχει φτάσει στο συμπέρασμα ότι η κυρίαρχη πρόκληση για τα συμφέροντά της είναι η Κίνα. Δεν έχει νόημα ο Ψυχρός Πόλεμος, άρα πάμε σε μία διευθέτηση. Ο Ζελένσκι πρέπει να αισθάνεται βαθιά μοναξιά, γιατί η Αμερική τον εγκαταλείπει» δηλώνει.

Την ίδια στιγμή, ο κ. Αρβανιτόπουλος εξηγεί γιατί η Ευρώπη χάνει την παλιά της γεωπολιτική σημασία για τις ΗΠΑ, ενώ αναφερόμενος στη Γηραιά Ήπειρο και τις ισορροπίες που διαμορφώνονται σε αυτή υπογραμμίζει ότι «οι γενεσιουργές αιτίες του Τραμπισμού» δεν είναι πια μόνο αμερικανικό φαινόμενο.

Για την Ελλάδα, οι κίνδυνοι του νέου περιβάλλοντος είναι μεγάλοι. «Είμαστε ένα μικρό κράτος-έθνος που βασίστηκε στη διεθνή νομιμότητα, αλλά τώρα το πρόταγμα είναι η ισχύς», προειδοποιεί ο Καθηγητής. Η Τουρκία, ως υπολογίσιμη δύναμη, έχει την ικανότητα να συνομιλεί και με τη Ρωσία και με τη Δύση, ενώ οι ΗΠΑ δεν έχουν την πολυτέλεια να τη χάσουν, όπως λέει χαρακτηριστικά. Το χειρότερο σενάριο για την Ελλάδα; «Μπορεί ο Τραμπ να μεσολαβήσει ώστε Νετανιάχου και Ερντογάν να έρθουν σε κοινή γραμμή. Αυτό είναι κακό σενάριο για εμάς. Μπορεί αύριο να αναγνωρίσει κατεχόμενα ή να μας πει ότι εδώ στο Αιγαίο τσακώνεστε και πρέπει να πάμε σε κάτι ριζικά διαφορετικό όπως πχ είπε για τη Γάζα. Να έρθουν στο Αιγαίο και να μας πουν πάμε σε συνδιαχείριση. Είναι μεγάλοι οι κίνδυνοι άρα πρέπει να ξαναδούμε τις συμμαχίες μας και να διατηρήσουμε την αποτρεπτική μας ισχύ» σημειώνει ο κ. Αρβανιτόπουλος.

Πηγή: protothema.gr

15 Φεβρουαρίου 2025 – Πρώτο μέρος: Οι ΗΠΑ και οι παγκόσμιες ανακατατάξεις

Πώς αλλάζει η αμερικανική ηγεσία τις γεωπολιτικές ισορροπίες; Τι σημαίνει η επιστροφή Τραμπ για την Ευρώπη, την Κίνα, τη Ρωσία και τον υπόλοιπο κόσμο; Και πώς η εσωτερική πόλωση στις ΗΠΑ επηρεάζει τη διεθνή σταθερότητα; Ολόκληρη η συνέτευξη στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.skairadio.gr/%C2%ABo-kosmos-kai-i-ellada-to-2025%C2%BB/episode-2025-02-15

22 Φεβρουαρίου 2025 – Δεύτερο μέρος

Οι Ηνωμένες Πολιτείες επαναπροσδιορίζουν τον ρόλο τους, η Ευρώπη δοκιμάζει τις αντοχές της και οι ευρωατλαντικές σχέσεις βρίσκονται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Την ίδια στιγμή, η Κίνα και η Ρωσία διεκδικούν μεγαλύτερη επιρροή, ενώ η επιστροφή Τραμπ ανατρέπει τις παγιωμένες ισορροπίες. Μπορεί η Ευρώπη να χαράξει αυτόνομη πορεία απέναντι σε μια Αμερική που αλλάζει στρατηγική; Είναι η Ρωσία μια υπολογίσιμη δύναμη ή μια «χάρτινη τίγρης»; Και πώς μπορεί η Ελλάδα να μετατρέψει την αστάθεια σε ευκαιρία; Ολόκληρο το δεύτερο μέρος της συνέντευξης στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.skairadio.gr/index.php/%C2%ABo-kosmos-kai-i-ellada-to-2025%C2%BB/episode-2025-02-22

Πηγή: skairadio.gr

τετ-α-τετ συζήτηση με τον δημοσιογράφο Κώστα Μαρδά στην τηλεόραση του Blue Sky

Με αφορμή την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Κολοράντο που αποκλείει τη συμμετοχή Τραμπ στις προκριματικές εκλογές της συγκεκριμένης πολιτείας.

Συνέντευξη στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ, στην εκπομπή “Ναι μεν, αλλά” με τη δημοσιογράφο Ευαγγελία Μπαλτατζή.

Πηγή: ertnews.gr

Συνέντευξη στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ και τον δημοσιογράφο Πολυδεύκη Παπαδόπουλο

Στη συνέντευξη συζητήθηκαν ο ρόλος των Ηνωμένων Πολιτειών από την αρχή της κρίσης στη Γάζα, το ταξίδι Μπάιντεν στο Ισραήλ και η τετραμερής Σύνοδος που δεν έγινε στην Ιορδανία, η απουσία των ΗΠΑ από τη Διάσκεψη του Καΐρου, οι διευθετήσεις που θέλει να προωθήσει η Ουάσιγκτον στην περιοχή και το διάγγελμα με δραματικούς τόνους του Προέδρου της Αμερικής προς την κοινή γνώμη της χώρας, με το οποίο εξήγησε γιατί ζητά από το Κογκρέσο έγκριση πρόσθετου πακέτου ενίσχυσης ταυτόχρονα της Ουκρανίας, του Ισραήλ και της Ταϊβάν, αλλά και η παράλυση της Βουλής των Αντιπροσώπων λόγω μη εκλογής προέδρου της.

Στο link που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε το απόσπασμα αυτής της συνέντευξης:

Ελληνοτουρκικές σχέσεις, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, ζήτημα της Χάγης ενόψει της συνάντησης του Έλληνα υπ. Εξωτερικών με τον Τούρκο ομόλογό του

Συνέντευξη στον δημοσιογράφο Θάνο Σιαφάκα, στην εκπομπή GPS

Ένας βασικός κανόνας στις διεθνείς σχέσεις μας λέει, ότι δεν πρέπει να είμαστε ούτε αισιόδοξοι, ούτε απαισιόδοξοι, πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Και, δεδομένων των συνθηκών, να προωθούμε το εθνικό μας συμφέρον.

Επίλυση διαφορών σημαίνει ότι υιοθετείς όλες τις αιτιάσεις που η Τουρκία έχει βάλει στο τραπέζι από το 1974 και μετά, οι οποίες άπτονται των κυριαρχικών σου δικαιωμάτων. Σημαίνει επίσης ότι η Τουρκία αναγνωρίζει μία μόνο διαφορά, όπως εμείς πρεσβεύουμε, που δεν είναι άλλη από τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ.

Συνέντευξη στο ραδιόφωνο, στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Ναι μεν Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία βρίσκεται στον δεύτερο γύρο που είναι και πιο σύνθετος, με τους Ρώσους να έχουν αλλάξει στρατηγική αφού στον πρώτο γύρο έχουν αποτύχει στους στόχους τους και ουσιαστικά έχουν περιχαρακώσει μία γραμμή άμυνας γύρω από τις ανατολικές επαρχίες και την Κριμαία. Εκεί οι Ουκρανικές δυνάμεις έχουν μεγάλη δυσκολία να τους απωθήσουν και φυσικά οι Ρώσοι -που έχουν ιστορική παράδοση σε μακροχρόνιους πολέμους φθοράς- ετοιμάζονται για ένα ενδεχόμενο παρατεταμένου πολέμου.

Η συνθήκη αυτή δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στη στρατηγική της Δύσης, γιατί υπάρχει η συνεχής βοήθεια από όλες τις χώρες της Δύσης προς την Ουκρανία, προκειμένου να αντεπεξέλθει στις συνθήκες του πολέμου. Όμως δεν είναι και απόλυτα βέβαιο ότι αυτή η ενότητα της Δύσης θα παραμείνει αρραγής σε βάθος χρόνου, με δεδομένο ότι αυτό πρέπει να επιβεβαιώνεται συνεχώς.

Επιπλέον, η Δύση πρέπει αναμφίβολα να επανακαθορίσει την στρατηγική της, αφού ο πόλεμος έχει μπει στη δεύτερη φάση, άρα πρέπει να προσδιοριστεί ποια είναι η στρατηγική στόχευση της Δύσης. Σε αυτή τη φάση δεν είναι τόσο αποκρυσταλλωμένη όπως ήταν αρχικά. Τότε, στόχευε την απόκρουση της Ρωσικής επίθεσης και αυτό συνέβη με επιτυχία. Τώρα ποιος είναι ο στόχος: να απωθήσουμε τη Ρωσία από κάθε σπιθαμή ουκρανικού εδάφους και είναι αυτό εφικτό; Να νικήσουμε την Ρωσία όπως ακούστηκε από χείλη αρμοδίων και τι σημαίνει αυτό; Να ηττηθεί η Ρωσία επί του πεδίου και άρα η παραμονή του Πούτιν στην εξουσία να μπει σε αμφισβήτηση; ¨Όλα αυτά είναι υπό αίρεση και γι’ αυτό απαιτείται αποκρυσταλλωμένη δυτική στρατηγική σε ότι αφορά την δεύτερη φάση του πολέμου και αυτό πρέπει να συμβεί γρήγορα. Πρέπει η Δύση να θέσει τους στόχους και ναι μεν ο πόλεμος διεξάγεται από τους Ουκρανούς, η Ουκρανία έχει τον πρώτο λόγο, αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι, συμμετέχουμε και εμείς έστω και εμμέσως, και η δύση ως γεωπολιτικός δρων, έχει συμφέροντα πως θα διευθετηθεί και πως θα εξελιχθεί η φάση αυτή.

Το σκέλος που αφορά την αμυντική θωράκιση της Ουκρανίας στην απόκρουση της Ρωσικής επίθεσης βρίσκει όλες τις χώρες της Δύσης σύμφωνες και γι’ αυτό βλέπουμε ότι η δυτική ενότητα παραμένει αρραγής. Στο δεύτερο σκέλος όμως που αφορά στην τελική διευθέτηση εκεί αρχίζουν τα προβλήματα. Οι δυτικές χώρες, ακόμα και η ηγεμονική δύναμη της Δύσης, οι ΗΠΑ, έχουν και άλλες στοχεύσεις, όπως πχ ποια θα είναι η ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας μετά τον πόλεμο, ποια θα είναι η θέσης της Ρωσίας σε αυτή αλλά και σε σχέση με την αντιπαράθεση της Αμερικής με την Κίνα. Ολοι αυτοί οι προβληματισμοί καθιστούν δύσκολο τον σχεδιασμό ενιαίας στρατηγικής ως προς την τελική φάση του πολέμου και ότι ακολουθήσει.

Η διευθέτηση της επόμενης είναι το δύσκολο και το κρίσιμο, τι διέξοδο διαφυγής θέλουμε και μπορούμε να αφήσουμε στη Ρωσία, πως την επανεντάσσουμε σε ένα συνολικό σύστημα ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας ενόψει και ενός και του ανταγωνισμού παίρνει χαρακτηριστικά ενός νέου ψυχρού πολέμου με την Κίνα; Όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν και να ορίσουν την ενιαία στρατηγική και αυτό είναι το πρόβλημα.

Πηγή: ertnews.gr