Αξιακές διαφορές

Αξιακές διαφορές

Διάλογο ζητάει η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό, σε διάλογο μας ζητάει να προσέλθουμε για τα θέματα της Παιδείας. Τι πιο λογικό θα μου πείτε. Εξαρτάται. Γιατί συνήθως η κυβέρνηση αρχίζει το διάλογο αφού έχει πέσει στα βράχια. Τον βλέπει ως σανίδα σωτηρίας. Δικής της, φυσικά, όχι της χώρας. Στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας, πρώτα ξήλωσε μια ολοκληρωμένη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που μόλις είχε ολοκληρωθεί, μετά από εθνικό διάλογο και ευρεία συναίνεση. Μετά τη γενική κατακραυγή και τη θύελλα αντιδράσεων που ξεσήκωσε η καταστροφή Μπαλτά στην παιδεία, η κυβέρνηση άλλαξε ρότα και υπουργό. Και εξήγγειλε διάλογο. Χωρίς βέβαια προηγουμένως, να επαναφέρει τις ρυθμίσεις που κατήργησε. Ένα διάλογο καθαρά προσχηματικό. Για να εγκλωβίσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης και την εκπαιδευτική κοινότητα.

Μια συντεταγμένη πολιτεία πρώτα αξιολογεί την υφιστάμενη πολιτική και στη συνέχεια προχωρά σε επιμέρους αλλαγές ή σε διάλογο για μείζονες αλλαγές. Η κυβέρνηση κατήργησε μια συνολική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση εν μια νυκτί. Πριν παρέλθει ικανός χρόνος προκειμένου η μεταρρύθμιση αυτή να λειτουργήσει και να αξιολογηθεί. Πριν καν στεγνώσει το μελάνι των νομοθετημάτων.

Τέτοιο ήταν το ιδεοληπτικό τους μένος κατά της προηγούμενης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης ώστε κατήργησαν ακόμη και ρυθμίσεις για τις Πανελλαδικές εξετάσεις. Εισάγοντας μεταβατικές διατάξεις μέχρι τη λήψη των οριστικών τους αποφάσεων. Προκαλώντας σύγχυση και χάος στους μαθητές και τις οικογένειες τους. Έδειξαν εξαρχής την απέχθεια τους για τις αρχές και τις αξίες πάνω στις οποίες στηρίχθηκε η προηγούμενη μεταρρύθμιση. Την αριστεία, την αξιολόγηση, την αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας. Εξοβέλισαν την αριστεία ως ρετσινιά, και ξήλωσαν το Νέο Λύκειο για να επαναφέρουν την κουλτούρα της ήσσονος προσπάθειας και την ισοπέδωση προς τα κάτω.

Έσπευσαν να επαναφέρουν το άσυλο και τους αιώνιους φοιτητές. Και τη συμμετοχή των φοιτητών στις εκλογές διοικητικών οργάνων στα ΑΕΙ. Μας γύρισαν στη δεκαετία του ´80. Πίσω σ´όλα αυτά που μας οδήγησαν στην πτώχευση και την κατάρρευση. Οικονομική, αξιακή, πολιτισμική. Και τώρα ζητούν τη συμμετοχή μας στο διάλογο. Τη νομιμοποίηση της πολιτικής τους, δηλαδή. Αν ζητούν τις θέσεις και τις απόψεις μας, τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά, ας ανατρέξουν στους τέσσερις νόμους που θεσμοθέτησα, για το νέο λύκειο, την αξιολόγηση την ηλεκτρονική ψηφοφορία, για την επαγγελματική εκπαίδευση (ν.4076/12, v.4115/13, ν.4142/13, v.4186/13). Τις αυτοτελείς διατάξεις σε νόμους άλλων Υπουργείων (παρ Θ ν.4093/12, v.4172/13) και τα 39 προεδρικά διατάγματα. Καθώς και τα σχέδια νόμου που κατέθεσα στη Βουλή για την «Έρευνα και τη Τεχνολογία» και τη «Νομική Μορφή των Θρησκευτικών Κοινοτήτων». Που ψηφίστηκαν στη συνέχεια και έγιναν νόμοι του κράτους. Όλα αυτά που μόλις κατήργησαν. Γιατί, πάνω απ´όλα, οι διαφορές μας είναι αξιακές.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *