Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αναγνώρισε το μνημόνιο και ουσιαστικά το συνυπέγραψε. Η Ελλάδα θα παραμείνει στο μνημόνιο μέχρι τον Ιούνιο. Μέχρι τότε θα ολοκληρωθεί η αξιολόγηση στη βάση της παρούσας συμφωνίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα γίνουν συζητήσεις για μια διάδοχη συμφωνία. Για ένα τρίτο μνημόνιο δηλαδή. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να απέχει από μονομερείς ενέργειες που θα επηρεάσουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους. Μιλάμε κατ’ ουσίαν για την πλήρη ακύρωση του προεκλογικού της προγράμματος. Και φυσικά καταργήθηκαν με βούλα τα περί διαγραφής του χρέους.
Ποιο ήταν λοιπόν το αποτέλεσμα αυτής της επώδυνης διαπραγμάτευσης; Ήταν να γυρίσει η χώρα εκεί που ξεκίνησε. Χάσαμε κύρος και αξιοπιστία, ξαναγίναμε κράτος παρίας,ενώ επανήλθε το εφιαλτικό σενάριο της εξόδου από το ευρώ.Οι επενδύσεις παγώσανε, τα έσοδα βαλτώσανε και η εκροή κεφαλαίων από το τραπεζικό σύστημα χτύπησε ταβάνι. Μια μικρή οικονομική καταστροφή σε μια ήδη οικονομικά ερημωμένη χώρα. Θα μου πείτε η χώρα σώθηκε από τα χειρότερα. Παραμείναμε στο ευρώ. Και η «στρίγκλα έγινε αρνάκι». Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ προσγειώθηκε στην πραγματικότητα και από κόμμα διαμαρτυρίας και ρήξης συμβιβάστηκε με τους όρους και τους κανόνες της ΕΕ και τις δεσμεύσεις της χώρας. Ναι αλλά με τι κόστος.
Η κυβέρνηση μίλησε για το τέλος του μνημονίου και της τρόικα. Για αλλαγή σελίδας. Αλλά ή εμβληματική μορφή της αριστεράς, ο Μανώλης Γλέζος έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Με το να βαφτίζεις το κρέας ψάρι δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση, είπε. Και ζήτησε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τις ψευδαισθήσεις που του καλλιέργησαν.
Η προσγείωση για ένα αριστερό κόμμα που είχε υιοθετήσει μια τόσο ακραία ρητορική θα είναι ανώμαλη. Καλλιέργησαν τεράστιες προσδοκίες που θα διαψεύδονται μέρα με τη μέρα. Και όλα αυτά για την καιροσκοπική εμμονή τους να εκβιάσουν πρόωρες εκλογές. Θα μπορούσαν να είχαν αφήσει την προηγούμενη κυβέρνηση να ολοκληρώσει την τελευταία επώδυνη φάση της επιστροφής στην κανονικότητα.Να συγκροτήσουν και να εκφράσουν μια αξιόπιστη σοσιαλδημοκρατική πρόταση.Και να διεκδικήσουν τότε την εξουσία με λιγότερο επώδυνους όρους και συμβιβασμούς. Θα μπορούσαν ίσως τότε να αποτελέσουν μέρος μιας λύσης. Αντίθετα, έδειξαν μια ανεξήγητη σπουδή για την κατάληψη της εξουσίας. Έτσι, συνυπέγραψαν το μνημόνιο που θα έσκιζαν, θα υλοποιήσουν ένα μίνι μνημόνιο μέχρι τον Ιούνιο και θα υπογράψουν το τρίτο μνημόνιο τον Ιούνιο. Έγιναν δηλαδή μέρος του προβλήματος που αφόριζαν. Νομοτελειακά, έγιναν άλλη μια κυβέρνηση που θα αλέσουν οι μυλόπετρες αυτής της κρίσης.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”