Λίγο πριν το τέλος της πολιτικής του διαδρομής, ο Μπαράκ Ομπάμα επέστρεψε στη Γερμανία. Εκεί που ξεκίνησε την ευρωπαϊκή του περιοδεία πριν από οκτώ χρόνια. Σε μια Ευρώπη που υποστήριξε την υποψηφιότητα του ως μια λυτρωτική αλλαγή. Απο την πολιτική των νεοσυντηρητικών της Ουάσιγκτον που είχαν επιτείνει, αντί να λύσουν, τα προβλήματα μιας ταραγμένης εποχής. Αυτή τη φορά όχι για να ζητήσει αλλά για να προσφέρει στήριξη σε μια δοκιμαζόμενη Ευρώπη. Με τη νηφαλιότητα και την απόσταση του statesman πλέον. Ο απερχόμενος ηγέτης του Νέου Κόσμου μίλησε στους πολίτες της γηραιάς ηπείρου για την μοναδικότητα του μεταπολεμικού ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Τονίζοντας την αναγκαιότητα της διασφάλισης της ενότητας της Ευρώπης και της ευρωαμερικανικής κοινότητας.
Ήταν μια ψύχραιμη υπόμνηση στους ίδιους τους Ευρωπαίους για τα δικά τους επιτεύγματα. Πως η ενωμένη Ευρώπη, παρά τα πισωγυρίσματα, παραμένει ήπειρος ειρήνης, δημοκρατίας, και ευημερίας. Ήταν και μια υπόμνηση της συμβολής των ΗΠΑ στο ευρωπαϊκό εγχείρημα. Που με το σχέδιο Μάρσαλ βοήθησαν την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης ηπείρου και με το ΝΑΤΟ διασφάλισαν την άμυνα της. Σφυρηλατώντας, έτσι, μια διατλαντική κοινότητα αξιών, οικονομίας και άμυνας.
Αυτή η διατλαντική ενότητα οδήγησε στην επικράτηση της Δύσης στο Ψυχρό πόλεμο, την επανένωση της Γερμανίας και την ενωμένη Ευρώπη.
Οι δυτικές κοινωνίες, παραμένουν πόλος έλξης για τους πολίτες απανταχού της γης. Που διακινδυνεύουν και τη ζωή τους για να μεταναστεύσουν σ᾽ αυτές, προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο αύριο. Η πρόκληση για τη Δύση είναι να διαχειριστεί το προσφυγικό μεταναστευτικό με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Διατηρώντας, παράλληλα, τις αξίες της, και τις ανοικτές κοινωνίες της.
Οι δυτικές οικονομίες, παρά τα προβλήματα, συνεχίζουν να δημιουργούν καινοτομία, πλούτο, και ευκαιρίες.
Η ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας της Δύσης, τόνισε ο Ομπάμα, είναι να κατανείμει κέρδη και ζημίες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας ισότιμα. Γιατί αν είναι λίγοι αυτοί που κερδίζουν και πολλοί αυτοί που χάνουν είναι λογικό οι πολίτες να αντιδρούν. Παροτρύνοντας την Ευρώπη, που άλλοτε υπερηφανευόταν για το κοινωνικό της κράτος, να δημιουργήσει ένα ισχυρό δίχτυ προστασίας για τους αδύνατους. Ζητώντας και κοινές μεταρρυθμίσεις, καθώς οι δυτικές οικονομίες είναι πολύ διασυνδεδεμένες για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα η καθεμιά ξεχωριστά.
Θύμισε τις απειλές που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει η ευρωαμερικανική κοινότητα τα τελευταία χρόνια. Τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, τον ISIS, το Ουκρανικό. Και έτεινε χείρα συνεργασίας στη Ρωσία, προειδοποιώντας την ταυτόχρονα ότι η Δύση δεν θα δεχθεί τη βίαιη αλλαγή συνόρων τον 21ο αιώνα.
Με μια φορτισμένη ομιλία ο απερχόμενος Ομπάμα είχε καταστήσει σαφές στους ευρωπαίους τι πέτυχαν, τι κρατούν και τι κινδυνεύουν να χάσουν.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”