Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αναμφίβολα ο μεγάλος νικητής των εκλογών. Η νίκη του είναι εμφατική γιατί ήλθε μετά από μια καταστροφική οκτάμηνη διακυβέρνηση και την υπογραφή ενός τρίτου μνημονίου. Και σφυρηλατεί πλέον κομματική ταύτιση με μια μεγάλη μάζα ψηφοφόρων που ψήφισαν τον ίδιο ή τις επιλογές του (δημοψήφισμα) τρεις συνεχόμενες φορές. Σημαντική παράμετρος για ένα νέο κόμμα που εκτινάχθηκε από μονοψήφια ποσοστά σε ποσοστά εξουσίας σε μικρό χρονικό διάστημα.
Όσοι προσδοκούσαν ότι ο κ.Τσίπρας και το κόμμα του θα αποτελούσαν μια βραχύβια αριστερή παρένθεση διαψεύστηκαν. Για τρεις κυρίως λόγους.
Πρώτον γιατί οκτώ μήνες διακυβέρνησης είναι πολύ μικρό χρονικό διάστημα για να μην δώσουν οι εκλογείς μια δεύτερη ευκαιρία σε ένα νέο πολιτικό. Είναι επίσης δύσκολο για τους ψηφοφόρους να αποδεχθούν τόσο γρήγορα ότι έκαναν λάθος επιλογή. Και αποδείχθηκε εξίσου δύσκολο να επιστρέψουν στη ΝΔ που αποδοκίμασαν μόλις πριν οκτώ μήνες.
Δεύτερον η φθορά του κ.Τσίπρα, παρά το συμπυκνωμένο πολιτικά χρόνο, αποδείχθηκε μικρότερη από τη φθορά των παραδοσιακών κομμάτων της μεταπολίτευσης. Κάτι το οποίο επιτυχημένα ανέδειξε και στόχευσε.
Τρίτον η στάση του στη διαπραγμάτευση και απέναντι στο μνημόνιο που συμφώνησε. Ο κ. Τσίπρας διεξήγαγε μια ανερμάτιστη και αποτυχημένη διαπραγμάτευση. Με καταστροφικά αποτελέσματα για τη χώρα. Πέτυχε όμως να την εγγράψει στο συλλογικό υποσυνείδητο πολλών πολιτών ως μια πράξη αντίστασης, έστω και μάταιης, του μικρού Δαβίδ απέναντι στον Γολιάθ των αγορών, των δανειστών και των εταίρων μας. Απευθυνόμενος στο σύνδρομο της θυματοποίησης που διακατέχει πολλούς συμπολίτες μας. Συναφές και το αφήγημα που κατασκεύασε για να εξηγήσει τη μνημονιακή του μετάλλαξη. Το μνημόνιο ως αναγκαίο κακό. Προϊόν εκβιασμού, και ύστατου συμβιβασμού. Κάτι το οποίο αναγκαζόμαστε να εφαρμόσουμε αλλά με το οποίο διαφωνούμε πλήρως. Το αφήγημα αυτό διατηρούσε τους συμβολισμούς της αντιμνημονιακής στάσης μέσα στη μνημονιακή μετάλλαξη. Και διαβεβαίωνε τους ψηφοφόρους για μια κοινωνικά πιο ευαίσθητη εφαρμογή του μνημονίου από τους κοινωνικά ανάλγητους αντιπάλους. Ο ΣΥΡΙΖΑ που απέτυχε σε όλα κέρδισε τις εκλογές γιατί πέτυχε να κυριαρχήσει το αφήγημα του. Έχουμε έτσι τη συνέχιση ενός ιστορικού παράδοξου. Η αριστερά να αποτυγχάνει στο πεδίο της πραγματικότητας αλλά να επικρατεί στο πεδίο της εικονικής πραγματικότητας και των προσδοκιών.
Εδώ τελειώνουν τα καλά νέα για τον κ. Τσίπρα. Τα κακά νέα είναι ότι κέρδισε σε ένα συρρικνωμένο εκλογικό σώμα. Σχεδόν ένας στους δύο ψηφοφόρους επέλεξε την αποχή. Πήρε 35,5% επί του συνόλου των ψηφισάντων αλλά γύρω στο 18% επί του συνολικού εκλογικού σώματος. Έχοντας απολέσει σε πραγματικούς αριθμούς 323,000 ψηφοφόρους από τον περασμένο Ιανουάριο. Πλειοψήφησε στις εκλογές αλλά συνεχίζει να μειοψηφεί στην κοινωνία.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”