Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της παράταξης. Ιστορικά, οι περισσότερες εκλογές αρχηγού της κεντροδεξιάς είχαν το στοιχείο της ανατροπής. Και λειτούργησαν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ως εφαλτήριο για την επιστροφή στην εξουσία. Το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής είχε προϊδεάσει για την τελική έκβαση της αναμέτρησης. Δύο ήταν τα στοιχεία, που κυριάρχησαν. Κεντροδεξιά, και όχι αμιγώς δεξιά, πολιτική πλατφόρμα και ανανέωση. Στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη οι ψηφοφόροι της ΝΔ πρόκριναν τον υποψήφιο που μπορεί να συγκεράσει και τα δύο. Όπως, επίσης, τον υποψήφιο που εξέφρασε καλύτερα τις δυνάμεις του Ναι του δημοψηφίσματος. Απέναντι στον λαϊκισμό αριστεράς η δεξιάς προέλευσης.
Για να ξαναγίνει η ΝΔ πλειοψηφική στην κοινωνία, ο νέος αρχηγός πρέπει να αντιμετωπίσει με επιτυχία τρεις προκλήσεις.Ιδεολογική σύνθεση. Η ΝΔ συνθέτει δύο ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα. Το συντηρητισμό και τη παράδοση που προέρχεται από το Λαϊκό κόμμα. Και τον φιλελευθερισμό που προέρχεται από το κόμμα των φιλελευθέρων και τα κόμματα του κεντρώου χώρου. Ο ιδρυτής της κατόρθωσε να καταστήσει την ΕΡΕ, αρχικά, και τη ΝΔ, στη συνέχεια, πλειοψηφικά κόμματα γιατί συνέθεσε τα δυο. Ενσωμάτωσε με επιτυχία τα στοιχεία της ελληνικής παράδοσης σε ένα μεταρρυθμιστικό πλαίσιο ορθολογικών δημοκρατικών θεσμών και δομών. Γεφυρώνοντας το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα με τα συντηρητικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Και συνδυάζοντας την ελευθερία με την κοινωνική δικαιοσύνη. Το ίδιο πέτυχε και ο Κώστας Καραμανλής το 2004. Όποτε η ΝΔ έχασε την ισορροπία της γέρνοντας προς τη μια η την άλλη πολιτική κατεύθυνση έχασε και μέρος της δύναμης της. Πολιτικής και εκλογικής. Η επίτευξη της πολιτικής και ιδεολογικής σύνθεσης και ισορροπίας είναι το πρώτο στοίχημα του νέου αρχηγού.
Η οργανωτική ανασυγκρότηση. Σήμερα, οι συνθήκες απαιτούν ένα κόμμα με ορθολογικές και δημοκρατικές δομές. Που δεν θα βασίζεται στο χάρισμα του εκάστοτε ηγέτη η σε μια δράκα στενών συνεργατών. Ένα κόμμα με όργανα με θητεία. Και με συλλογικά όργανα που λειτουργούν. Ένα κόμμα που θα παράγει ιδέες και πολιτικές. Που όλοι και όλα θα αξιολογούνται. Ένα κόμμα σύγχρονο, ανοιχτό, δημοκρατικό, συμμετοχικό.
Αξιόπιστο πρόγραμμα. Η ΝΔ δεν μπορεί να υιοθετήσει τη πολιτική του ώριμου φρούτου αναμένοντας τη νομοτελειακή φθορά του αντιπάλου. Χρειάζεται να αρθρώσει ένα συνολικό εθνικό σχέδιο για την ανασύνταξη της χώρας. Που θα δείξει το δρόμο της εξόδου από την κρίση αλλά θα σκιαγραφήσει και το όραμα για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα. Αυτές οι τρείς προκλήσεις μπορούν και πρέπει να απαντηθούν μέσα από ένα ουσιαστικό συνέδριο αρχών και θέσεων.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ στα “ΝΕΑ”